Laatste stage week - Reisverslag uit Mto wa Mbu, Tanzania van Charlot Moorst - WaarBenJij.nu Laatste stage week - Reisverslag uit Mto wa Mbu, Tanzania van Charlot Moorst - WaarBenJij.nu

Laatste stage week

Blijf op de hoogte en volg Charlot

14 Maart 2016 | Tanzania, Mto wa Mbu

Hallo lieve mensen!

Wat hebben we het druk gehad afgelopen week!! Even een "korte" beschrijving van onze hoogtepunten!


Vorige week zondag hebben we een activiteit opgezet voor de kids van het weeshuis en vanuit de buurt. Allereerst gaven we een presentatie over EHBO (hoe ze bijvoorbeeld moesten handelen bij een bloedneus of als iemand flauwvalt), brand, insectenbeten etc. Om de Kids een beetje wakker te houden deden we een soort van toneelstuk. Mayke deed net of ze flauwviel en wij hielpen haar dan op de juiste manier. Ze waren allemaal enthousiast. Aan het einde deden we een quiz en kregen twee winaars een prijs. De prijs was een schrift, een pen en een passer. Een van de meisjes van IOP had gewonnen, heel trots!! Na de presentatie gingen we naar buiten om een estafette te doen. Van te voren hadden we alles klaargezet op het grasveld. Toen we daar kwamen was alles weg.. Haha wat dachten we ook. Met stenen en stokken hebben we geïmproviseerd en een nieuwe estafette uitgezet. We deden voor hoe het werkte en ze deden alles na. Ze hadden zoveel plezier, prachtig!!


De laatste dagen in het ziekenhuis hebben we nog wat bijzondere dingen meegemaakt. We hebben een natuurlijke bevalling meegemaakt, dit wilde we heel graag zien. Bijzonder hoor dat een vrouwenlichaam dat allemaal kan! We hebben ook nog een huisbezoek gedaan. De verpleegkundige vroeg aan ons of we mee wilde aangezien er een vrouw was met een grote wond en wij wondmaterialen bij ons hadden. We liepen ongeveer 15 minuten door de dorpjes heen en we werden enorm aangestaard. Ze hadden vast nog nooit een muzungu (withoofd) gezien. We kwamen aan bij een poort die uitkwam op een grote binnentuin met daaraan grenzend allemaal kleine huisjes. In één van die huisjes zat onze patiënt. We zorgde voor haar in een typisch tanzaniaans huis, heel leuk om dat te zien! We verwijderde het oude wondmateriaal en schrokken ons rot. De wond was zo groot en diep, je zag werkelijk waar alle botten, pezen en spieren zitten. We adviseerde de verpleegkundige om haar mee te nemen naar het ziekenhuis. Ze vond dat we gelijk hadden maar de patiënt had geen geld om behandeld te worden in het ziekenhuis. We verzorgde haar wonden en ondertussen kreeg ze medicamenten via het infuus. Toen we klaar waren en we wilde lopen kwamen de bewoners naar ons toe. De verpleegkundige vertaalde voor ons dat ze allemaal nog nooit een muzungu hadden gezien en heel graag met ons op de foto wilde. We gingen met ze op de foto, die mensen hadden serieus de dag van hun leven, prachtig!


Afgelopen donderdag hebben we een presentatie gehouden in het ziekenhuis om onze stageperiode af te sluiten. We hebben een presentatie gegeven over het belang van wondzorg en de wondmaterialen. We hadden het gevoel hun echt wat geleerd te hebben, we voelde ons voldaan. Daarna gaven we onze donatie, we hadden een grote koffer met wondmaterialen en ze waren enorm blij! De arts die ons heeft begeleid tijdens onze stageperiode hebben we nog een kado gegegeven. Het kado was hilarisch maar we hadden goed advies gehad van een vrouw in een winkel. We hadden een leuk versierd doosje met 1 kg suiker, een rol koek, chocolade, een appel, zeep, tandpasta en een roosje. Hij was er ontzettend blij mee, hilarisch. Het was goed om te horen van het personeel dat ze ons verblijf erg fijn vonden en veel van ons hadden geleerd, fijn om stage op deze manier af te sluiten.


Donderdagavond hebben we afscheid genomen van alles meisjes in het weeshuis. Ze zongen en danste voor ons. We konden er vrij weinig van verstaan maar ze zongen met zoveel gevoel dat we allemaal een brok in onze keel hadden. We bedankte hun voor alles en onze fijne tijd bij hun. Aan het eind hebben we nog typische afrikaans gedanst met ze en volgens mij lachen ze nog steeds om onze "losse" heupen..


De volgende ochtend namen we afscheid van het IOP personeel. Dit vond plaats na het gebed en meerdere liedjes. Er werden verschillende speeches gehouden over ons goede werk in het ziekenhuis en het vrijwilligerswerk dat we hebben gedaan bij IOP. Ze noemde ons angels from heaven en onze reis is meerdere malen gezegend door god.. Bijzonder! We kregen een certificaat voor het vrijwilligerswerk en een handgemaakt toilettasje. Emma was erg blij met de kleuren van het tasje, haha!


Na ons afscheid van IOP zijn we in stijl naar het busstation van Ilula gebracht. Jake bracht ons met zijn trekker en wij zaten met onze backpacks in de achterbak. We gingen met zo'n lekkere kleine daladala naar Iringa en we kochten twee extra stoelen voor onze backpacks, ging prima. We hebben toen nog lekker een dagje gerelaxed in iringa.


Zaterdag vetrokken we met de bus naar Arusha. De dag daarvoor hadden we een taxi geregeld om ons naar het busstation te brengen in de ochtend. We moesten om 5.30 op het busstation zijn dus de taxi hadden we geregeld om 5.15. Anyway.. om 5.15 was er geen taxi te bekennen dus besloten we om 5.30 onze flightbacks weer van onze backpack af te halen en te gaan lopen in het donker naar het busstation. Het was nog even stressen maar de bus hadden we gehaald. We waren erg verast aangezien de bus stipt om 6 uur vertrok en dat in Tanzania. We waren nog geen kwartier onderweg toen we erg schrokken van een harde knal en we reden ergens heel hard overheen. We dachten dat we een klapband hadden maar we reden weer door nadat ze hadden gekeken. We denken dat we een beest hebben aangereden en er daarna overheen gingen, heel normaal dus. De rit was heftig.. In het begin waren er veel haarspeld bochten en zaten we hoog in de bergen. Gelukkig hadden we allemaal een reispil genomen, het was oprecht eng. Uiteindelijk hebben we 13.5 uur in de bus gezeten en zijn we serieus 2 keer gestopt voor 5 minuten. De eerste stop plaste we in de bosjes langs de weg.. Toen we eenmaal een plekje in de bosjes hadden gevonden en ons plasje opkwam hoorde we de bus toeteren, we rende terug naar de bus omdat we bang waren om vergeten te worden.. Geen plasje dus. De tweede stop was ong. 4 uur later bij een soort tankstation, we konden eindelijk plassen en besloten maar te stoppen met drinken aangezien de bus niet stopte. De bus stopte nog één keer langs de weg maar alleen de mannen konden plassen aangezien er geen bosjes waren, asociaal!!! Na de busrit waren we helemaal gebroken.. De bus was echt enorm oncomfortabel, overal blauwe plekken.. In de avond hebben we erg lekker gegeten in een Italiaans restaurant!


Arusha is erg anders dan Ilula. Je merkt hier heel veel van de westerse invloeden. De mensen zijn harder en op straat voelen we ons wel wat onveiliger dan in ons vetrouwde dorpje.


Gister hadden we besloten om een meer te bezoeken, lake kikuletwa, vlakbij het dorp "boma". We namen de daladala naar boma en vanaf daar een taxi. We zaten met ze vijven (in ons hostel hadden we paulus ontmoet, een andere backpacker en goed gezelschap!) in de taxi, het was een vrij kleine auto dus het was proppen haha. We waren ongeveer 3 uur onderweg geweest op de heenweg maar toen we daar aankwamen was het de reis helemaal waard!! Het was zo mooi, een klein paradijs. Het water was enorm helder, schoon en blauw. Het was heeeerlijk om een duik te nemen en onze bikini eens aan te doen na inmiddels 6 weken in Tanzania. We hebben er echt van genoten en het voelde echt als het begin van onze vakantie. In de avond hebben we bij de Griek gegeten, een erg fijn restaurant en we dronken een lekker wijntje bij het eten. In de avond hebben we onze tas ingepakt voor safari.


Op dit moment zitten we in onze jeep richting lake manyara. Net staken er een aantal buffels over en Emmanuel (onze guide) vroeg voor de grap of we vers buffelvlees wilde vanavond dan kon hij wat extra gas geven. Haha in koor zeiden we "nooooo noooo" haha. Er is ook een kok met ons mee en bovenop onze jeep zijn onze matrassen, tent, tafels en stoelen. Emmanuel spreek goed Engels, heel tof want hij legt ons alles uit. Onze safari van 5 dagen gaat vandaag echt beginnen! De jeep is lekker comfortabel en we vinden het enorm spannend allemaal. We slapen op een camping dus we gaan echt op safari haha!


Hopelijk kunnen we mooie foto's maken zodat we jullie allemaal een beetje mee kunnen nemen op safari!

Liefs

  • 16 Maart 2016 - 18:10

    Gerard Vonk:

    Hallo meiden,

    Wat een belevenissen ! Nu nog een verdiende vakantie. Let vooral op elkaar !

    Veel plezier,

    Groetjes,

    Geard

  • 18 Maart 2016 - 14:48

    Wim En Dineke:

    Nou meiden jullie hebben echt goed werk gedaan petje (hoed) af nu genieten van een fijne vakantie.

    groetjes.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Charlot

Wij zijn Emma Grachten, Mayke Bijen, Cilia Vonk en Charlot van Moorst. Voor onze opleiding Huidtherapie gaan wij stage lopen in Tanzania. Wij zullen de eerste zes weken verblijven in de Iringa regio in de plaats Ilula. Daarna gaan wij vier weken door Tanzania reizen. De eerste zes weken verblijven wij bij de organisatie IOP in een weeshuis voor meisjes en zullen we stage lopen in het lokale ziekenhuis in Ilula. Hier gaan wij wonden verzorgen en andere taken vervullen binnen het ziekenhuis. Wij hebben er ontzettend veel zin in!

Actief sinds 27 Jan. 2016
Verslag gelezen: 201
Totaal aantal bezoekers 7895

Voorgaande reizen:

30 Januari 2016 - 08 April 2016

Stage Tanzania

Landen bezocht: